Raf, 7 jaar, oudste zoon uit het gezin, een gevoelig en opmerkzaam kind vraagt aan zijn moeder die IC heeft: ‘Mama, kan je daaraan dood gaan? Gaat het wel over? Zijn moeder Linda, 38 jaar, stelt hem gerust: ‘Je gaat er niet dood aan, maar ik zal er wel altijd last van houden’.  

Roy, haar man: ‘Soms is het niet erg dat Linda niet mee kan, dan beschouwen de jongens (Keo hun tweede kind is 6 jaar) dat als ‘pappatijd’.  Soms heeft Linda echt rust nodig en dan trekken we erop uit. Maar af en toe voel ik me een alleenstaande vader als ik met de kinderen alleen activiteiten onderneem. Want zeker met kinderen van deze leeftijd zou je toch het liefst de dingen met zijn vieren doen’. Linda vindt het moeilijk als Raf zegt: ‘Leuk als mama meegaat’, terwijl het op dat moment echt niet kan. Ze voelt zich dan een beetje schuldig.